ای سایه که مه بر سر دیوار نشاندی

بر گو که نگارم به کجا رفت ؟

با عشق که پرواز نمود؟

گو به کجا رفت؟

ای سایه که هر جا به کنارم بنشینی

گو تا که بدانم که چه بودست گناهم

گو چیست که مستوجب این رنج و عذابم

گو چیست گناهم ؟

خاموش نشستی به کجا می نگری تو

ای سایه ی خود جوش

ای درد فراموش

گو از که بپرسم

که یار سحرم کوش؟

ای سایه ی مدهوش

این درد چه بودست

که بر جان بنهادند

این مردم نا لایق بیهوش

ای سایه سکوت از چه گزیدی؟

تو راز و نیازم

گریه هایم

نشنیدی؟

ای سایه بگو باز بگو تا که بفهمم

یارم به کجا رفت؟

با عشق که پرواز نمود ؟

سوی  کجا رفت؟

من هر چه که نازید نیازش بنمودم

جان خود دست گرفته

به فدایش بنمودم

گو بهر چه آمد ؟

جان برد

ولیکن به کجا رفت؟

گو ، باز بگو ،

گو که چرا رفت ؟

آه

یارم به کجا رفت ؟